Nieoprocentowana pożyczka pracownikowi – bez VAT

Przykładowo zatem udzielenie przez pracodawcę nieoprocentowanej pożyczki nie podlega podatkowi od towarów i usług. Przypomnijmy że zgodnie z:

- art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT - za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika,

- art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT – zwalnia się z podatku VAT usługi udzielania pożyczek.

Przykładowo w interpretacji Dyrektora KIS z 13 sierpnia 2021 r., 0113-KDIPT1-2.4012.297.2021.4.SM (dotyczyła pożyczki dla pracownika, która będzie nieoprocentowana),

czytamy:

„czynność udzielania Pracownikom nieodpłatnych pożyczek, co do zasady wpisuje się w regulację prawną art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. Jednakże w okolicznościach analizowanej sprawy przepis art. 8 ust. 2 ustawy - odnoszących się do nieodpłatnego świadczenia usług - nie znajdzie zastosowania bowiem realizowane przez Wnioskodawcę czynności (nieodpłatne udzielanie pożyczek Pracownikom) w przypadku uznania ich za podlegające opodatkowaniu korzystałyby ze zwolnienia od podatku”.

Jak wyjaśnił zaś przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 26 maja 2023 r., 0112-KDIL3.4012.209.2023.1.AK:

„ratio legis wprowadzenia przepisów, które zrównują w określonych przypadkach nieodpłatne świadczenia z odpłatnymi świadczeniami, mając na uwadze art. 5 oraz art. 8 ustawy o VAT, wynika z faktu, iż ściśle określone nieodpłatne świadczenie usług lub dostawa towarów z uwagi na swój charakter, tj. bez wynagrodzenia, może stanowić czynność pociągającą za sobą skutek w postaci naruszenia konkurencji, naruszenia zasady neutralności, naruszenia wynikającej z konstrukcji podatku VAT zasady faktycznego opodatkowania konsumpcji oraz zasady powszechności opodatkowania”.

W konsekwencji:

„przepis art. 8 ust. 2 ustawy odnoszący się do nieodpłatnego świadczenia usług, nie znajduje zastosowania w odniesieniu do czynności, które w razie ich uznania za podlegające opodatkowaniu zostałyby zwolnione od podatku”.